پرونده جنایی الهه حسین نژاد

الهه حسین‌نژاد شهروند ۲۴ ساله ساکن اسلامشهر بود که در ۴ خرداد ۱۴۰۴، پس از خروج از محل کارش در یک سالن زیبایی در شهرک غرب تهران، ناپدید شد.[۲] حسین‌نژاد به‌عنوان ناخن‌کار و مژه‌کار فعالیت می‌کرد و در سالن زیبایی با خواهرش همکار بود.

در روز حادثه، به درخواست مادرش زودتر محل کار را ترک کرد تا از برادر معلولش مراقبت کند. آخرین تماس او با پدرش در ساعت ۱۹:۴۰ بود که اعلام کرد میدان نماز اسلامشهر است و ۲۰ دقیقه دیگر به خانه می‌رسد، اما پس از آن هیچ خبری از او نشد. ناپدید شدن او توجه رسانه‌ها و افکار عمومی را به خود جلب کرد.[۳][۴][۵]

در ۱۵ خرداد ۱۴۰۴، پس از فشار افکار عمومی، دادستان تهران از پیدا شدن جسد الهه حسین‌نژاد در بیابان‌های اطراف تهران و دستگیر شدن قاتل خبر داد.[۶] بهمن فرزانه، فردی که به‌عنوان مسافرکش فعالیت می‌کرد، به قتل الهه حسین‌نژاد با ضربات چاقو اعتراف کرده است. او پس از ارتکاب قتل، جسد را در منطقه‌ای بیابانی رها کرده است.[۷]

الهه حسین‌نژاد فرزند محمد که اصالتاً اهل سراب بود[۸]در زمان ناپدید شدن ۲۴ سال سن داشت و مشغول به کار بود. عموی او در گفت‌وگویی با رسانه‌ها بیان کرد: «الهه دختری آرام، مسئولیت‌پذیر و وابسته به خانواده بود.»[۹] او دارای مدرک کارشناسی حسابداری بود و در تهران به عنوان ناخن‌کار فعالیت می‌کرد.[۱۰]

الهه حسین‌نژاد از حامیان جنبش زن، زندگی، آزادی آزادی بوده و از خیزش ۱۴۰۱ ایران و خواننده‌های معترضی چون توماج صالحی و مهدی یراحی حمایت می‌نمود و خودش نیز اعتقادی به پوشش اجباری نداشت.[۱۱]

الهه حسین‌نژاد در خرداد ۱۴۰۴ هنگام بازگشت از محل کار به منزل در تهران ناپدید شد. این واقعه در مسیر معمول او از محل کار به خانه رخ داد و خانواده پس از عدم بازگشت او، موضوع را به مراجع گزارش کردند.

بر اساس گزارش‌ها حسین‌نژاد در روز ناپدید شدن طبق روال عادی از محل کار خارج شده و قرار بود به منزل بازگردد. اما به مقصد نرسید و اثری از او یافت نشد.[۱۲] مدتی پس از این اتفاق، ویدئویی که گفته می‌شود لحظهٔ ربوده شدن حسین‌نژاد را نشان می‌دهد در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، اما مشخص شد که این ویدئوها مربوط به واقعه ربوده شدن دختری ۱۸ ساله در تبریز در سال ۱۳۹۷ است.[۱۳]

پلیس پس از دریافت گزارش مفقودی، تحقیقات خود را آغاز کرد. مراجع انتظامی اعلام کردند که تمام امکانات موجود برای یافتن الهه حسین‌نژاد به کار گرفته شد.[۳][۱۴] سرانجام صبح ۱۵ خرداد ۱۴۰۴، دادستانی تهران خبر از پیدا شدن جسد الهه در بیابان‌های اطراف تهران و دستگیر شدن قاتل داد.[۱۵] دو متهم به قتل او در ۱۵ خرداد دستگیر شدند.[۱۶]

میزان، وابسته به قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران نوشت: «در روز جنایت صورت گرفته مرحومه الهه حسین‌نژاد برای مراجعت به منزل سوار یک خودرو سمند نقره‌ای می‌شود. راننده سمند قصد و نیت شومی داشته است که به دلیل مقاومت وی با وارد آوردن دو ضربه چاقو به قفسه سینه او را به قتل رسانده و پیکر او را بین بیابان‌های اطراف تهران رها می‌کند».[۱۷][۱۸] میزان سپس با تغییر خبر خود قصد و نیت شوم (تجاوز[۱۹][۲۰]) را به قصد و نیت شوم سرقت تغییر داد.[۲۱]

پزشکی قانونی اعلام نظر دربارهٔ احتمال تعرض یا تجاوز را به انجام معاینات تخصصی و قطعیت یافتن نتیجه معاینات و آزمایشات لازم موکول کرد و دادستان تهران از بررسی پرونده در سریع‌ترین زمان ممکن خبر داد.[۲۲]

مینا جعفری، حقوقدان و وکیل دادگستری، به روزنامه اعتماد گفت: «کل ماجرای مفقود شدن و قتل الهه حسین‌نژاد مشکوک است و خیلی هم نمی‌توان به اخباری که تاکنون منتشر شده، اعتماد کرد. اما به‌طور کلی و با وجود گمانه‌زنی‌هایی که دربارهٔ مسئله تعرض و حتی تجاوز و درگیری وجود دارد آنچه به خوبی در این ماجرا نمایان است نبود قوانین و به‌طور خاص قانون منع خشونت علیه زنان است.»[۲۲]

پلیس آگاهی تهران اعلام کرد که بازسازی صحنه قتل در ۱۷ خرداد و با حضور متهمان و مسئولان مربوط انجام خواهد گرفت.[۲۳] براساس گزارش رسانه‌ها بازسازی صحنه قتل به‌دلایل نامشخص و اعلام نشده‌ای لغو شد.[۲۴]

در روزهای نخست، نیروی انتظامی و برخی از منابع خبری جمهوری اسلامی انگیزه قتل الهه حسین‌نژاد را «سرقت تلفن همراه» اعلام کرد.[۲۵][۲۶] با این حال، روایت رسمی حکومت به‌مرور دستخوش تغییر شد و رسانه‌های وابسته به نهادهای حکومتی نیز این فرضیه را زیر سؤال بردند. خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران، با استناد به ویدیوی اعترافات متهم نوشت:[۲۷] «متهم از ادعای سرقت عدول کرده و بررسی‌ها نشان می‌دهد طلاهای مقتول به سرقت نرفته و این موضوع، فرضیه سرقت را با تردید مواجه ساخته است.»[۲۸]

در ویدیویی که از اعترافات بهمن فرزانه، متهم به قتل، منتشر شد، او انگیزه خود را درگیری با الهه حسین‌نژاد بر سر «نوع پوشش» و رفتار او عنوان می‌کند. فرزانه در این ویدیو، قربانی را مکرراً «بی‌حیا» خطاب می‌کند و می‌گوید: «خیلی بی‌حیا بود… گناهش افتاد گردن من… سرنوشتش این بود.» او همچنین در پاسخ به بازجوی ترک‌زبان می‌گوید: «یک چیزی بهت بگم… خیلی بی‌حیا بود، سرنوشتش بود که گناهش گردن من بیفته. کاش خانواده خودم بود.»[۲۹]

قاتل الهه حسین‌نژاد در این ویدیو تأکید می‌کند که انگیزه مالی نداشته و دربارهٔ تلفن همراه مقتول می‌گوید: «من گوشی رو انداختم تو اتوبان… من گوشی می‌خوام چیکار؟» و اضافه می‌کند: «تو جامعه‌ایم، ۱۰۰ میلیون هم باشه، کسی یک میلیون هم نمی‌خره، من به این احتیاج ندارم.»[۲۹]

در این ویدیو، بازجویان با استفاده از لحن همدلانه، متهم را به ادامه اعتراف تشویق می‌کنند. در چندین بخش از ویدیو، یکی از بازجویان که در تصویر دیده نمی‌شود، با عباراتی چون «خوب کردی»، «حقش بود زنه» متهم را مورد تأیید قرار می‌دهد. این برخوردها به‌عنوان نشانه‌هایی از فقدان بی‌طرفی در روند بازجویی و القای روایتی خاص مورد توجه قرار گرفته‌اند.[۲۹]

در کنار این اعترافات، منابع حکومتی مانند روزنامه ایران نیز به جای تمرکز بر قربانی، به سوابق خانوادگی و جزئیات زندگی شخصی متهم پرداخته‌اند. به‌علاوه، بیانیه اولیه شرکت اسنپ دربارهٔ عدم ارتباط متهم با این پلتفرم حذف شده، و منابع حکومتی از کارزارهایی برای نصب شنود در خودروها خبر داده‌اند، در حالی که هنوز منشأ دقیق ویدیوهای بازجویی منتشرشده مشخص نشده است.[۲۹]

قاتل «بهمن فرزانه» اهل مشگین‌شهر و در حال طلاق از همسرش بوده که به تهران آمده و با خودروی برادرش مشغول مسافر کشی شده و شب‌ها را نیز در قهوه‌خانه یا در خودرو می‌خوابیده است.[۳۰]

پیکر حسین‌نژاد در روز عصر روز ۱۶ خرداد با شرکت گروه زیادی از مردم اسلامشهر و خانواده وی در دارالسلام این شهر به خاک سپرده شد.[۳۱][۳۲]